Συγγραφέας, αυτός ο καθημερινός άνθρωπος
Θέλεις να γίνεις συγγραφέας;
Είμαι σίγουρη πως όποιο κι αν είναι το επάγγελμά σου, τουλάχιστον μια φορά το σκέφτηκες. “Πώς θα ήταν η καθημερινότητά μου αν ήμουν συγγραφέας;” Όπως, άλλωστε, πολλοί από εμάς.
Συγγραφέας, καθημερινός άνθρωπος ή όχι;
Η λέξη συγγραφέας γεννά αυτόματα στο ευρύ κοινό έναν μύθο ότι ο συγγραφέας δεν είναι ένας καθημερινός άνθρωπος.
Η εντύπωση που επικρατεί είναι πως, όποιος ασχολείται με τη συγγραφή λύνει και όλα τα προβλήματά του, κυρίως τα βιοποριστικά. Αυτή, πάει μαζί και με την αίσθηση ότι τα βιβλία των γνωστών συγγραφέων γίνονται best sellers από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας. Ταυτόχρονα, τριγυρνάει με μια κούπα καφέ και γράφει στον υπολογιστή ή στη γραφομηχανή του, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στην υπέροχη θέα του κήπου του. Όμως, για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, το ευρύ κοινό προσπερνάει εύκολα τη διαδικασία της γραφής, που είναι επίπονη και κουραστική. Ίσως να θεωρεί δεδομένη την έμπνευση και πιστεύει πως έρχεται με τη μορφή θείου δώρου στον εκλεκτό. Μάλιστα προτιμά να εστιάζει κατευθείαν στην ημέρα κυκλοφορίας του βιβλίου, στα φώτα, στις κάμερες και, εντέλει, στο χειροκρότημα.
Όλα αυτά τα γεγονότα, σημαντικά στη ζωή ενός συγγραφέα που θέλει να λέγεται επιτυχημένος, αποτελούν το τελευταίο στάδιο της συγγραφικής διαδικασίας.
Προηγουμένως, έχει ακολουθήσει έναν μακρύ και συχνά ανηφορικό δρόμο για να καταγράψει το συγγραφικό του πόνημα. Στο χαρτί ή όπως συνηθίζεται στις μέρες μας, στην οθόνη ενός υπολογιστή. Γιατί είναι κι αυτός ένας καθημερινός άνθρωπος με προβλήματα, οικονομικά, επαγγελματικά και αισθηματικά,
Άνθρωπος μποέμ;
Μια δεύτερη συνηθισμένη εντύπωση είναι ο χαρακτηρισμός τους ως άτομα μποέμ και, ενίοτε, περιθωριακά. Αυτή μάλλον έλκει την καταγωγή της από τη ζωή μεγάλων συγγραφέων στην Ιστορία της Ανθρωπότητας,
Τώρα τ΄ αποφάσισα μποέμης για να γίνω
και για τον κόσμο στο εξής δεκάρα πια δε δίνω
Το συγκεκριμένο δίστιχο τραγουδούσε κάποτε ο Περπινιάδης γνωστός και ως Στελλάκης. Ένα δίστιχο που δεν τραγουδάει ένας συγγραφέας καθισμένος στην καρέκλα του γραφείου του, να κοιτάει την οθόνη του υπολογιστή του, βλέπει το αρχείο του να παραμένει λευκό και αναρωτιέται αν πρέπει να κάνει επίκληση στη Μούσα Καλυψώ για να εμπνευστεί όπως ο Όμηρος.
Η μόνη περίπτωση να τραγουδήσει ρεμπέτικα ή κάποιο άλλο είδος μουσικής είναι για να εμπνευστεί τα χαρακτηριστικά κάποιου εκ των ηρώων του συγγραφικού του πονήματος και ως διαδικασίας της συγγραφικής έρευνας όταν αυτή απαιτείται.
Συγγραφέας: Ένας καθημερινός άνθρωπος
Ουσιαστικά, ο συγγραφέας είναι ένας καθημερινός άνθρωπος που μέσα σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής του, προσπαθεί να χωρέσει και τη συγγραφή. Φυσικά είναι ένας άνθρωπος που έχει ταλέντο να εναποθέτει στη σειρά τις λέξεις. Μέσα από αυτές δημιουργεί τοπία, καταστάσεις και κόσμους. Το ταλέντο όμως δεν αρκεί.
Χρειάζεται εξάσκηση, καθημερινή και συστηματικά.
Χρειάζεται πειθαρχία, πρόγραμμα και οργάνωση.
Τι χρειάζεται για να γίνεις συγγραφέας;
Η συγγραφή ενός βιβλίου δεν είναι βόλτα στο πάρκο της έμπνευσης, ούτε φυσικά η έμπνευση έρχεται κατά παραγγελία. Συνήθως εμφανίζεται απρόσκλητη, σε χρονικές στιγμές που μπορεί να κάνεις οτιδήποτε άλλο. Έρχεται και γεμίζει το μυαλό σου εικόνες, καλώντας σε να τις αποτυπώσεις. Δίνοντας τους σάρκα και οστά μέσα από τον λόγο.
Αλίμονο σου αν περιγελάσεις, εσύ ο μικρός “τιποτένιος”, καθημερινός άνθρωπος την έμπνευση και αδιαφορήσεις για τα ερεθίσματα που πλουσιοπάροχα σου στέλνει.
Διότι θα έρθει η χρονική στιγμή που θα σου γυρίσει την πλάτη και θα ψάξει άλλον, πιο πρόθυμο συνεργάτη.
Τι να κάνεις όταν έρθει η έμπνευση
Το πρώτο πράγμα που κάνει ένας συγγραφέας είναι να σημειώνει τις εικόνες που η Μούσα του στέλνει είτε γράφοντας κωδικοποιημένες λέξεις είτε κρατώντας σημειώσεις στο τετράδιο/σημειωματάριο του. Αυτές, στην πορεία, θα του δώσουν υλικό για να αναπτύξει την ιστορία του. Διότι κάθε συγγραφέας οφείλει να έχει πάντα πρόχειρο ένα τετράδιο, μπλοκ ή όποιου άλλου είδους σημειωματάριο τον βολεύει. Είναι σαν τη μαγική πένα του Χάρι Πότερ η οποία μπορεί να λύσει το ξόρκι στο λεπτό και να τον βοηθήσει στο συγγραφικό του πόνημα.
Μπορεί ο καθένας λοιπόν να γίνει συγγραφέας. Αυτό που αρκεί να διαθέτει είναι πάθος για τον γραπτό λόγο, επιθυμία να επεκτείνει τα όρια και τις δυνατότητες της γλώσσας και θέληση για ανάπτυξη και συνεχή μάθηση.
Κι αν αναρωτιέσαι πώς να ξεκινήσεις, θα σου πω ότι δεν βρέθηκες τυχαία εδώ. Στον συγκεκριμένο διαδικτυακό χώρο της Κατερίνας, υπάρχει πλούσιο υλικό και πολλά ερεθίσματα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να διαθέσεις λίγο από το καθημερινό σου πρόγραμμα και να έχεις μεράκι.
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Διάβασε κι άλλες απόψεις εδώ